Gergedanlar Krep Yemez

Bazı çocuk kitapları var ki, bana aslında büyükler için yazıldıklarını düşündürtüyorlar. Bu da öyle kitaplardan…

Önyargılar biz büyüklerin dünyasına ait. Herşeyin en iyisini yapmaya çalışırken, asıl yapmamız gereken şeyi, çocuklarımızı dinlemeyi ihmal eden de bizleriz, onlara bizim doğrularımızı dikte etmeye çalışanda…

Annenin ve babanın, seni çok sevdiklerini bilmene rağmen, bazen söylediğin şeyleri dinlemediklerini hissettiğin oldu mu?

diye başlıyor kitap. Evlerinin mutfağında mor bir gergedan gören Begüm derdini bir türlü anne babasına anlatamıyor. Sonunda anlatmaya çalışmaktan vazgeçip gergedanla arkadaş oluyor.

Ta ki krepler kayboluncaya kadar!

Bu sefer Begüm’ü dinleyen anne babası, söyledikleri karşısında gülmeye başlıyorlar:

“Çok tatlısın güzel kızım” dedi annesi, “Mor bir gergedanın evimizde olamayacağını sende biliyorsun, değil mi? Bu mor gergedan senin hayali arkadaşın olmasın!”

Anne ve babasının ona inanmamasının üzüntüsünü gergedanla paylaşırken, aslında onunda ailesinden uzakta ve mutsuz olduğunu gören Begüm, onu ailesine kavuşturmanın yollarını arıyor. Bu arada anne babası da ona gerçek bir gergedan göstermek için, onu hayvanat bahçesine götürme planları yapıyorlar. Neyse ki hayvanat bahçesinde mor bir gergedanın kayıp ilanını görünce yaptıkları hatanın farkına varıyor ve hemen eve dönüp koltukta krep yiyerek televizyon izleyen mor gergedanı görüyorler. Doğru bir davranış olarak hayvanat bahçesine haber vermek yerine, onu ailesinin yanına göndermenin yollarını arayarak Begüm’ün kalbini kazanıyorlar 🙂

Mor gergedan gittiğinde kendini yalnız hisseden Begüm için harika birşey oluyor. Anne ve babası ondan mor gergedanı anlatmasını isteyip sonuna kadar dinliyorlar 🙂 Hatta annesi ona anlatmak istediği başka birşey olup olmadığını soruyor. Ama…

Pembe kutup ayısı yarına kadar bekleyebilirdi 🙂

Çizimleri çok keyifli olan bu kitabın verdiği alt mesajlar çizimlerden de keyifli 🙂 Annesi bir yandan bilgisayara bakıp bir yandan telefonla konuşurken, babası çamaşırları asmaya götürüyor hiç söylenmeden 🙂 Ayrıca evine dönmesi için bisikletini vermeyi istediği gergedana, kaskının küçük geleceği düşünerek vazgeçiyor Begüm.

Yağız bu kitaba tahminimin ötesinde bir ilgi gösterdi. Begüm’ün babasının evde giydiği ayakkabılarla neden hayvanat bahçesine gittiğini sorguladı 🙂 İlk okuduğumuzda, koltukta oturup gergedanın gitmesine hüzünlenen Begüm’le birlikte sesi titremeye başlayan  oğlum, pembe kutup ayısını gördüğünde, neşe içinde Begüm’ü teselli etti sonraki tekrarlarda:

“Begüüüm, biyaz sonra sana yeni aakadaş geleceeeek “

Yatakta “Köpekler Bale Yapmaz” kitabını okuduğunu gördüğünde ise, benimde var diyerek sohbet etti onunla.

İşte böyle. Biraz ters köşe yatıran, muzip, hüzünlü, düşündürücü, keyifli bir kitap bu. Bir Dolap Kitap’ta da yerini almış 🙂

Herkese tavsiye olunur 🙂

İlgili Yazılar :

• Oliver
• Pipkin 
• Balina İle Salyangoz
• Kasabanın En Şık Devi
• Yavru Baykuşlar