Ronja-Haydut Kızı

Oğlumla okuduğumuz ilk Astrid Lindgren kitabı Ronja idi. Bizde farklı bir yeri var o sebeple. Nasıl desem, çok lezzetli bir kitap bu. Kendimi sinestezik hissetmeme neden oluyor 🙂

Film tadında bir kitap Ronja. Okurken tüm sahneler gözlerinizin önünde canlanıyor. Bir de çok eski zamanlara, kadim dönemlere uzanıyor gibi. İçerisinde fantastik öğeler içeriyor. Üstelik olabildiğince masum bir dostluk barındırıyor.

Ronja, Mattis Ormanı’nın bütün tuhaf yaratıklarının dehşet içinde deliklerine kaçtıkları fırtınalı bir gecede, Haydut Mattis ve Lovis’in kızları olarak dünyaya geldi. Doğduğu Mattis Şatosu’nda onlarla birlikte oniki haydut yaşıyordu. Doğduğu gece şato, yıldırım düşmesi sonucunda ikiye ayrıldı.

Şamatalı Köy

Şamatalı Köy, Astrid Lindgren’in en eğlenceli kitaplarından biri. Üç çiftlikten oluşan bir köyde geçen, o köyde olmayı çok seven altı çocuğun komik maceralarından oluşan bu setin anlatıcısı, çocuklardan biri olan Lisa. Lisa ve kardeşleri Bosse ve Lasse Orta Çiftik’te yaşıyorlar. Güney Çiftliği’nde Olle, Kuzey Çiftliği’nde ise Britta ve Anna yaşıyor. Yaşları 7 ve 9 arasında değişen bu altı çocuk, bazen kavga etseler de birlikte çok eğleniyorlar.

Dijital Dünyada Çocuk Büyütmek

Sanırım yeni nesil ebeveynlerin en büyük sorunlarından biri, çocuklarımızın dijital dünya ile ilişkilerinin verebileceği muhtemel zararlar üzerine kaygı duymak. Biz yetişkinlerin bile uzak durmayı başaramadığımız dijital dünyanın çekiciliği yadsınamaz. Günümüzde ondan uzak olmak pek mümkün görünmese de, bir takım önlemler almak ihtiyacı göz ardı edilemez. Bu kitap işte bu ne yapılabilirler üzerine…

Yazar teknolojiyi, çocuk gelişimine dair önemli bulduğu yedi yapı taşı ekseninde incelemiş:

1. Bağlar ve İlişkiler
2. Dil Gelişimi
3. Uyku
4. Oyun
5. Fiziksel Hareketlilik
6. Beslenme
7. İfa İşlevi Becerileri

Yazar, çocuklarımızın teknolojinin içine doğduklarını ve bunun bizi korkuttuğunu, izin verdiğimiz her teknolojik aletin bize tekno-suçluluk yaşattığını vurguluyor. Bu konuda yapılmış çok fazla araştırma olmadığı vurgulanırken, bir panik haline gerek olmadığı, ancak gene de dikkatli olunması gerektiği belirtiliyor. Öncelikle kendi teknoloji kullanma alışkanlıklarına dikkat etmemiz gerektiği, çocuklar için endişelenirken, ebeveynlerinde dijital ebeveyne dönüştüklerinin üzerinde duruluyor:

Milas-Ören 2019

Bu yıl Veranda Otel, çocuklar için 12 yaş sınırı getirince, kalbimiz orada kala kala başka bir yer arayışına giriştik. Daha önce varlığından bile haberdar olmadığım bir yerde karar kıldık. Milas-Ören.

Giderken navigasyona uyup dağ yollarına saptığımızdan, oldukça zorlayıcı bir yolculuk yaptık. Çok keskin virajlar vardı ama, neyse ki trafik yoktu. Çünkü bu yolu köylülerden başkası kullanmıyormuş 🙂 Keçilerle birlikte ağır ağır ilerledik 🙂 Her ne kadar tehlikeli bir yol olsa da, harika bir manzarası vardı. Ama ben tehlikesine odaklandığımdan, yolun keyfini çıkaramadım.

Yağız’ın 10. Doğum Günü…

Bu sene de geçen yılki gibi tam gününde kutladık Yağız’ın doğum gününü. Günler boyu yaşadığı heyecan görülmeye değerdi. Haftaları, günleri, saatleri sayarken, sonunda bir doğum günü daha geldi geçti.

Bu defa bir yıl boyunca hiç değiştirmedi fikrini. Minecraft pastası istiyorum dedi. El mahkum oturup karakterleri öğrendim bende 🙂 Sanırım ilerde çocukluğunu düşündüğünde, en mutlu hissedeceği anılardan olacak doğum günleri 🙂

10 Yaş…

Nasıl geçtiğini anlamadan bir yıl daha geçmiş ömrümüzden. Bu bir yılda bir yandan hiçbir şey değişmemiş gibi hissederken, diğer yandan çok farklı insanlara dönüşmüşüz gibi duyumsuyorum. İçimize yolculukla, şükredilecek şeylerin farkına varmakla, rutinin kıymetini bilmekle, hastanelerle, doktorlarla, tedavilerle, ayrılıklarla, tüm bunlara rağmen hayatın doğal akışını devam ettirebilmekle, buna şaşırmakla ama aynı zamanda ölümden başka her şeye çare olduğunu görmekle, acıyı yaşamakla, yaşarken iyileşmekle, duygudan duyguya savrulmakla, ama bu arada pişmekle geçen koskoca bir yıl. Yağız bunun neresinde derseniz, ortalarda bir yerlerde kendi yolunu bulmaya çalışmakta.

İlkokula Veda…

Uzun zaman oldu Yağız hakkında bloğa bir şey yazmayalı. Her ne kadar bu bloğun kuruluş amacı ona hatıra biriktirmek olsa da, büyüdükçe, hoşuna gitmeyecek bir şey yazma endişesi biraz uzaklaştırdı beni yazmaktan. Ama ilkokul mezuniyeti bir yazıyı hak ediyor bence 🙂