Asi Kızlara Uykudan Önce Hikayeler

Çocukluğum, erkek olmayı istemekle geçti benim. Demagoji yapmak değil amacım. Cinsiyetimden dolayı engellendiğim zor bir çocukluğum yok. Ama gene de, klasik bir İç Anadolu kentinin bir kız çocuğuna çizdiği sınırları ve beklentileri hep hissettim. Çok sevdiğim ve beni sürekli mutlu etmeye çalışan bir ağabeyim olmasa, erkeklere bakış açım daha düşmanca olabilirdi 🙂 Gene de bir kızım olsaydı, sevgiyle çevrelenmiş de olsa, bu sınırların dışında da bir yaşam formu olduğunu bilsin isterdim. Ve onu feminist bir bakış açısıyla yetiştirmek olurdu niyetim. Kız yeğenlerimle sürekli bu konuları konuşarak, onlara özgürlüklerine sahip çıkmaları konusunda öteleyici olmaya çalışmakla, bu niyetimi kısmen de olsa gerçekleştirmeye çabalıyorum.

Reklamlar

Kumkurdu

Bazen hayat acımasızdır. Belki de genelde öyledir de size sıra gelince fark edersiniz. Neden ben diye isyan ederken, çevrenizdeki dertler görünür olur tek tek. Hayatı bir kişiliğe bürüyüp tüm suçu ona atmakta bir kaçıştır elbet. Bazen kendinizi çok çaresiz hisseder, bir çıkar yol arar, aradıkça sarmala dolaşırsınız. Bundan kötüsü olamaz dediğiniz yerde, daha kötüsü gelir ve hayat sizi ehlileştirilir. Artık isyan etmeye korkar, buna da şükür dersiniz. “Bu da geçer yahu” diye teselli etmeye başlarsınız kendinizi. Hayat bir öğreti aslında. Bir şeylerin farkında olamıyorsan, farkında olmanı sağlayacak sorunlar çıkarıyor karşına. Korkuyorsan bir şeyden, diyor ki mücadele et, korkunu yen! Kaçtın mı, bir tane daha gönderiyor, ta ki sen mücadele etmeyi seçene kadar. Sürekli hayatı erteliyorsan, zamanı varken yakalaman gerekenleri sıralıyor bir bir. Bazen bir umuda tutunmak ihtiyacı duyuyorsun. Bu arada akıl sağlığını koruman, kendini koruman, kendine iyi bakman gerektiğini söylüyor iç sesin. Sana ihtiyacı olanlar var diyor. Sil gözyaşlarını ve neler yapabileceğine odaklan. Bu arada da kendini korumanın yollarını bul…

Bizim Okul Bi’Acaip :-)

Bu seri tartışmasız Yağız’ın en sevdiği kitapları barındırıyor. Kaç kere okuduğumuzu hatırlamıyorum ve her defasında çok gülüyoruz. Hatta bazen Koray’da geliyor dinlemeye ve o bizden daha çok gülüyor 🙂

Kitabı okumaya başladığımız tarih ilginç oldu. Yağız 2. sınıfa yeni başlamıştı ve bu kitap da 2. sınıfta geçiyor. 12. yi okuduğumuzda 2. sınıfın son haftasıydı ve kitapta da 2. sınıfın bitimiydi 🙂 Planlasak böyle okuyamazdık 🙂

Anlatıcının A.J. adında okuldan nefret eden bir erkek çocuğu olduğu bu kitapta, Michael, Ryan, Andrea Young ve Emily, hikayenin baş kahramanları. Bayan Daisy sınıf öğretmenleri ve Bay Klutz ise okul müdürü. Bu kitabın en sevdiğim yanı öğretmen tutumları. Hepsi de çok eğlenceli ve farklı bir bakış açıları var.

Yağız’ın 9. Doğum Günü…

Yıllardır ilk defa 4 Ağustos’ta, yani tam doğduğu günde kutlayabildik Yağız’ın doğum gününü. Günlerdir öyle heyecanlıydı ki! Aylar öncesinden pastasını nasıl istediğine karar vermiş ve merakla bekliyordu. Esasen bu yıl benim hiç yapasım yoktu. Pasta yapmaya da, hediye seçmeye de gücüm yok gibi hissediyordum. Ama onun heyecanına kayıtsız kalamadım ve silkelendim. Belki de hepimize biraz iyi gelir diye düşündüm.

Mutfak benim için her zaman bir terapi gibi olduğundan, her ne kadar yorucu olsa da kafamı dağıttım biraz. Sonunda Yağız’ın yüzündeki bu kocaman gülümseme de yorgunluğumu aldı götürdü.

9 Yaş…

Son altı ay nasıl geçti anlamadım. Bazen hayatı durdurmak istersiniz. Hiçbir şey yapasınız gelmez. Depresyonun dibine vurmak istersiniz. Hayat size kötü yüzünü göstermeye başlar. Anlamını sorgularsınız. Ama evde bir çocuk varsa kendinizi bırakamazsınız.

Son altı ay böyle geçti bizde. Sağlık sorunları üst üste geldi. O yüzden de Yağız’ı kendi haline bıraktık çoğunluk. Yazacak bir şeyler kalmış mı aklımda hatırlamaya çalışayım.

Biraz fotoğraflardan gideceğim. Hem buraya arşiv olsun hem de kısa notlar düşeyim.

 

Ilgın’cığım bu yıl 7 yaşını bitirdi. Kuğu gibi güzeldi doğumgününde. Biz de orada olmaktan dolayı çok mutlu olduk.

Dramsız Disiplin

Blog yazmaya başladığım günden beri hiç bu kadar uzun süre yazmadığım olmamıştı. Tam bir buçuk aydır yazı yazmamışım.

Bazen yazası gelmiyor insanın…

Ama bu kitabı bitireli çok oldu ve unutmadan paylaşmalıyım diye içimde rahat etmedi bir türlü. Bu tarz kitap yazıları beni çok yoruyor. Umarım okuyor ve faydalanıyorsunuz da, çabama değiyordur 🙂

Beni çok etkileyen “Bütün Beyinli Çocuk” kitabının yazarı Daniel Siegel’in, Türkçeye yeni çevrilmiş olan bu kitabı da diğeri kadar etkileyici. Okumadıysanız önce diğerinden başlayın. Çünkü bu kitapta sık sık ona atıfta bulunulmuş.

Kitabın verdiği mesaj şu şekilde tanımlanmış:

Gerçekten saygı dolu ve korumacı fakat aynı zamanda net ve tutarlı sınırları olan bir yolla disipline edebilirsiniz. Diğer bir deyişle, daha iyisini yapabilirsiniz. 

…

Bu kitapta size, tipik olarak disiplini tanımlayan dramı ve şiddetli duyguları ortadan kaldıracak ilkeler ve stratejiler sunarak dramsız, bütün beyin disiplin yaklaşımını tanıtacağız. Sonuçta, bir ebeveyn olarak yaşamınız kolaylaşacak ve ebeveynliğiniz daha etkili bir hale gelecek. Daha da önemlisi, çocuklarınızın beyninde şu anda ve tüm hayatları boyunca işlerine yarayacak duygusal ve sosyal becerileri oluşturan bağlantılar yaratacak ve aynı zamanda onlarla ilişkilerinizi güçlendireceksiniz.

Charlie’nin Çikolata Fabrikası

Bu kitabın baskısı bir ha-ri-ka 🙂 Ben alalı birkaç yıl oldu. Ne yazık ki şuan sadece Nadir kitapta, fahiş fiyatlarla satılıyor. Biraz özendirmiş gibi olacağım sizleri anlatmakla ama umarım kısa zamanda yeniden basılır. Ya da sizde benim gibi kitabın peşine düşenlerdenseniz, yayınevini e-posta yağmuruna tutabilirsiniz 🙂

Bu demek değil ki bu hikayeden mahrum kalacaksınız. Normal basımı mevcut neyse ki. Gerçi çoğu kişinin bildiği bir hikaye bunu. Roald Dahl’ın en tanınmış kitabı sanırım. Bunda filminin de olması etkin tabi.

Gelelim hikayeye. Charlie, iki dedesi, iki ninesi, anne ve babası ile birlikte küçücük ahşap bir kulübede yaşayan oldukça fakir bir çocuk. Tek yiyebildikleri patates ve lahana. Hayallerini ise çikolata süslüyor. İşin kötüsü evlerinin yakınında, kocaman bir çikolata fabrikası var. Fabrikanın sahibi Willy Wonka bir gün, fabrikanın kapılarını beş çocuğa açmaya karar verir. Çikolataların içerisine beş altın bilet saklar ve bulan talihlileri fabrikanın tüm sırlarını ve sihirlerini öğrenmeye davet eder.