Yağız’ın 9. Doğum Günü…

Yıllardır ilk defa 4 Ağustos’ta, yani tam doğduğu günde kutlayabildik Yağız’ın doğum gününü. Günlerdir öyle heyecanlıydı ki! Aylar öncesinden pastasını nasıl istediğine karar vermiş ve merakla bekliyordu. Esasen bu yıl benim hiç yapasım yoktu. Pasta yapmaya da, hediye seçmeye de gücüm yok gibi hissediyordum. Ama onun heyecanına kayıtsız kalamadım ve silkelendim. Belki de hepimize biraz iyi gelir diye düşündüm.

Mutfak benim için her zaman bir terapi gibi olduğundan, her ne kadar yorucu olsa da kafamı dağıttım biraz. Sonunda Yağız’ın yüzündeki bu kocaman gülümseme de yorgunluğumu aldı götürdü.

Reklamlar

9 Yaş…

Son altı ay nasıl geçti anlamadım. Bazen hayatı durdurmak istersiniz. Hiçbir şey yapasınız gelmez. Depresyonun dibine vurmak istersiniz. Hayat size kötü yüzünü göstermeye başlar. Anlamını sorgularsınız. Ama evde bir çocuk varsa kendinizi bırakamazsınız.

Son altı ay böyle geçti bizde. Sağlık sorunları üst üste geldi. O yüzden de Yağız’ı kendi haline bıraktık çoğunluk. Yazacak bir şeyler kalmış mı aklımda hatırlamaya çalışayım.

Biraz fotoğraflardan gideceğim. Hem buraya arşiv olsun hem de kısa notlar düşeyim.

 

Ilgın’cığım bu yıl 7 yaşını bitirdi. Kuğu gibi güzeldi doğumgününde. Biz de orada olmaktan dolayı çok mutlu olduk.

Dramsız Disiplin

Blog yazmaya başladığım günden beri hiç bu kadar uzun süre yazmadığım olmamıştı. Tam bir buçuk aydır yazı yazmamışım.

Bazen yazası gelmiyor insanın…

Ama bu kitabı bitireli çok oldu ve unutmadan paylaşmalıyım diye içimde rahat etmedi bir türlü. Bu tarz kitap yazıları beni çok yoruyor. Umarım okuyor ve faydalanıyorsunuz da, çabama değiyordur 🙂

Beni çok etkileyen “Bütün Beyinli Çocuk” kitabının yazarı Daniel Siegel’in, Türkçeye yeni çevrilmiş olan bu kitabı da diğeri kadar etkileyici. Okumadıysanız önce diğerinden başlayın. Çünkü bu kitapta sık sık ona atıfta bulunulmuş.

Kitabın verdiği mesaj şu şekilde tanımlanmış:

Gerçekten saygı dolu ve korumacı fakat aynı zamanda net ve tutarlı sınırları olan bir yolla disipline edebilirsiniz. Diğer bir deyişle, daha iyisini yapabilirsiniz. 

…

Bu kitapta size, tipik olarak disiplini tanımlayan dramı ve şiddetli duyguları ortadan kaldıracak ilkeler ve stratejiler sunarak dramsız, bütün beyin disiplin yaklaşımını tanıtacağız. Sonuçta, bir ebeveyn olarak yaşamınız kolaylaşacak ve ebeveynliğiniz daha etkili bir hale gelecek. Daha da önemlisi, çocuklarınızın beyninde şu anda ve tüm hayatları boyunca işlerine yarayacak duygusal ve sosyal becerileri oluşturan bağlantılar yaratacak ve aynı zamanda onlarla ilişkilerinizi güçlendireceksiniz.

Charlie’nin Çikolata Fabrikası

Bu kitabın baskısı bir ha-ri-ka 🙂 Ben alalı birkaç yıl oldu. Ne yazık ki şuan sadece Nadir kitapta, fahiş fiyatlarla satılıyor. Biraz özendirmiş gibi olacağım sizleri anlatmakla ama umarım kısa zamanda yeniden basılır. Ya da sizde benim gibi kitabın peşine düşenlerdenseniz, yayınevini e-posta yağmuruna tutabilirsiniz 🙂

Bu demek değil ki bu hikayeden mahrum kalacaksınız. Normal basımı mevcut neyse ki. Gerçi çoğu kişinin bildiği bir hikaye bunu. Roald Dahl’ın en tanınmış kitabı sanırım. Bunda filminin de olması etkin tabi.

Gelelim hikayeye. Charlie, iki dedesi, iki ninesi, anne ve babası ile birlikte küçücük ahşap bir kulübede yaşayan oldukça fakir bir çocuk. Tek yiyebildikleri patates ve lahana. Hayallerini ise çikolata süslüyor. İşin kötüsü evlerinin yakınında, kocaman bir çikolata fabrikası var. Fabrikanın sahibi Willy Wonka bir gün, fabrikanın kapılarını beş çocuğa açmaya karar verir. Çikolataların içerisine beş altın bilet saklar ve bulan talihlileri fabrikanın tüm sırlarını ve sihirlerini öğrenmeye davet eder.

Çocuklar Nasıl Başarır?

Bu kitap, yurt dışında yapılmış başarı ile ilgili pek çok araştırmanın derlemesi ve değerlendirmesi niteliğinde. Bir çocuğu kapasitesindeki en yüksek başarı noktasına nasıl ulaştırabiliriz sorusunun cevabını arıyor.

Kitap, efsane koç John Wooden tarafından oğluna yazılmış bir mektupla başlıyor. Mektup şöyle bitiyor:

Elbette kazanmak eğlencelidir ancak mesele kazanmak değildir. Mesele, kazanmayı istemektir. Mesele, vazgeçmemektir. Mesele, yaptığından asla tatmin olmamaktır. Mesele, gevşememektir. Mesele, kimseyi kırmamaktır.

Elbette kazanmak için oyna ancak bir şampiyon gibi kaybet! Çünkü önemli olan kazanmak değildir. Önemli olan, kendine bir şans vermektir.

Kitapta, esas olanın, çocuğun gerçek ilgisinin neye olduğunun farkedilmesi olduğu söyleniyor. Başarılı çocuk yetiştirme sürecinde neyi desteklemek ve neyi sınırlamak gerektiğini bilmenin çok kritik bir karar olduğu belirtilirken, başarı beklentisinin başarıyı, başarısızlık beklentisinin başarısızlığı çoğalttığı vurgulanıyor. Hele ki öğretmenin öğrencisinden başarı beklentisini yüksek tutmasının, eğittiği çocukların daha başarılı olmasıyla sonuçlandığı vurgulanıyor.

İlk Ansiklopedim Larousse Nasıl Yapılır?

Yağız daha küçükken, okul öncesi dönemde, ansiklopedik bilgi veren kitaplara karşı çok ilgiliydi. Keşfedin serisini elimizden düşürmüyorduk. Ancak okulla birlikte bu tarz kitaplara ilgisi zamanla azalmaya başladı. Ama ben daha önceki öngörüyle bir süre daha almaya devam ettim. Bu da o kitaplardan biri. Basımı, çizimleri, kısa ve öz anlatımı ve cilt yapısı ile gerçekten çok güzel hazırlanmış olan bu kitaba çok ilgi göstermedi Yağız. Gene de bu kitapların zamansız kitaplar olduğunu düşünürsek, illaki ilgisini çekeceği bir zaman olacaktır diye teselli buluyorum 🙂

Kitap yedi ana konuya ayrılmış. Besinler, Giysiler, Ev Eşyaları, Ev, Ulaşım ve Enerji, Günlük Hayat, Dünyamız ve Canlılar.

Örneğin besinler başlığının altında, un ve ekmek bölümünde, tarladan başlayarak fırına kadar geçen süreç anlatılıyor. Ayrıca “Biliyor musun?” diye bir bölümde, bu konuda ilginç bilgiler veriliyor. Un ve ekmek için yazılan şöyle:

Antik Yunan Tanrıçası Demeter, buğday tanrıçasıydı. Bir gün ölüm tanrısı, Demeter’in kızı Persephone’yi kaçırır ve yeraltında hapseder. Bunun üzerine Demeter, buğday üretmeyi durdurur; açlık başlar. Neyse ki tanrılar tanrısı Zeus, Demeter’e kızının geri verilmesini sağlar da, açlık sona erer…

Kutu Oyunları 2

Oğlumun hayatında artık, oyun denilince aklına gelen ya kutu oyunları, ya da dışarı da top oynamak. Arada bir legolarıyla da oynuyor ama eskiye oranla süresi belirgin şekilde azaldı. Tabi bir de bilgisayar oyunları var ki, bu konuya girmek bile istemiyorum 😦

Daha önce de çeşitli yazılarla evdeki kutu oyunlarından bahsetmiştim. Son zamanlarda aldıklarımız ya da hediye gelenleri de bir yazıyla anlatayım istedim. Videoları da kendimiz çekmek isterdim ama Yağız buna pek yanaşmıyor 🙂